Απόψεις

Η πατρίδα είναι ταξική;

18/03/2018

Γιάννης Βούλγαρης

 

Γράφει ο Γιάννης Βούλγαρης                                                         

                

«Γλώσσα είναι μια διάλεκτος με στρατό και στόλο», Max Weinreich

                                                       

Τόσο η ελληνική, όσο και η μακεδονική εκδοχή του αγάλματος του Αλεξάνδρου, εμφανίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο ως δεξιόχειρα· κι αυτό είναι μόνο ένα από τα λάθη και των δύο αγαλμάτων(1). Ο ελληνικός και ο μακεδονικός εθνικισμός δεν συγκρούονται τόσο γι’ αυτά που τους χωρίζουν, αλλά για όσα τους ενώνουν. Οι δύο εθνικισμοί συμφωνούν στην ύπαρξη μιας Μεγάλης Μακεδονίας, απλώς ο ελληνικός θεωρεί ότι είναι μία, επειδή είναι ελληνική, ενώ ο μακεδονικός θεωρεί ότι είναι μακεδονική, επειδή είναι μία (ως κράτος). Τα επιχειρήματα του ελληνικού εθνικισμού, συμπυκνώνονται στο εξής σχήμα:

  • Η Μακεδονία (τόπος) ήταν ελληνική (κατοικείτο από έλληνες).
  • Στην Μακεδονία μιλούσαν αρχαία ελληνικά (γλώσσα των ελλήνων).

Επομένως, η Μακεδονία είναι ελληνική, και πρέπει να κατοικείται από έλληνες.

Το γεγονός ότι ο εθνικισμός υπάρχει μόνο ως επεκτατισμός, φαίνεται ξεκάθαρα από την παραπάνω πρόταση. Αν ο ελληνικός εθνικισμός ήθελε να είναι συνεπής, θα θεωρούσε ότι η χρήση του όρου «Μακεδονία» είναι προς την σωστή κατεύθυνση, αφού και οι ίδιοι οι εθνικιστές πρώτα ονομάζουν ολόκληρη την περιοχή Μακεδονία, και μετά διεκδικούν το κομμάτι που δεν εμπίπτει στην επικράτεια του κράτους τους. Ο λόγος που δεν δέχονται την ονομασία είναι η «μοναδικότητα» της Μακεδονίας, η οποία προέρχεται από την εντελώς μεταφυσική λειτουργία των εθνικών συμβόλων και των ονομάτων. «Η Μακεδονία είναι μία», όπως «ο Θεός υπάρχει και είναι ένας», «ένα είναι το Κόμμα», και άλλα συναφή.

Υπάρχει όμως μία πλευρά, η οποία υποστηρίζει ότι η υιοθέτηση του όρου «Μακεδονία» θα βοηθούσε το κράτος που αναγνωρίζεται θεσμικά ως ΠΓΔΜ να κινηθεί επεκτατικά εναντίον του ελληνικού κράτους. Αυτό θα συνέβαινε, σύμφωνα με τους ίδιους, επειδή θα νομιμοποιείτο μέσω του ονόματος μια εθνική αφήγηση του νέου κράτους της «Μακεδονίας» (που θα αναγνωρίζεται ως τέτοιο), η οποία θα ήταν ισοδύναμη της ελληνικής, και μέσω αυτής, οι «Μακεδόνες» θα ζητούσαν εδάφη από την Μακεδονία της ελληνικής επικράτειας.

Επομένως, δέχονται ότι η ίδια η ύπαρξη μιας εθνικής αφήγησης ενός κράτους συνεπάγεται αναπόδραστα την επεκτατική του δράση. Αλλά μάλλον αυτό ισχύει για όλα τα υπόλοιπα κράτη, εκτός από το ελληνικό. Το ελληνικό κράτος δεν είχε επεκτατικές βλέψεις όταν ονόμαζε ένα γεωγραφικό του διαμέρισμα «Μακεδονία», και γιατί ο «έντιμος συμβιβασμός» δεν είναι η σύνθετη ονομασία και για τις δύο «Μακεδονίες»; Επειδή η Μακεδονία (και όχι «Σκόπια») είναι μικρή χώρα, με στρατό που αριθμεί μόλις 8000 μέλη. Αυτή είναι η απάντηση, για όποιον δεν έχει αυταπάτες.

Οι επιπλέοντες στην γαλανόλευκη λίμνη της πατριωτικής αριστεράς, επενδύουν πολιτικά στην κατασκευή ενός «ΟΧΙ μέχρι τέλους», ενός «ΟΧΙ» που γίνεται εθνικό, άρα και η ψήφος προς τους ίδιους, εθνική αναγκαιότητα. Δεν υπάρχει όμως, «αυθεντικά λαϊκός»(2) ή «εριστικός»(3) πατριωτισμός, αλλά εθνικισμός.

Γιατί η εθνική ταυτότητα θεμελιώνεται ως ταυτολογία, ως απόπειρα εσωτερικής ομογενοποίησης εις το όνομα του Ονόματος, ως επιθετισμός που πάντα απαντά σε προκλήσεις και ποτέ δεν πατά πρώτος την σκανδάλη· ως έθνος ανάδελφον, καταδυναστευόμενο έως την ακρόπολη της υπερβατικής υπεκφυγής, ως ιστορικής αντίληψης: ετεροκαθοριζόμενες είναι οι εθνολάγνες και  εθνολαγνεύουσες αυτοαναφορικότητες των πατρίδων· ιστορική άνοια, που θεραπεύεται σε μαζικές συνεδρίες, με ψυχολόγους-στρατηγούς.

 

 

Σημειώσεις – Βιβλιογραφία

  1. Νέα Μακεδονία ή Μακεδονία του Μπουτάρη; Βίκτωρ Τσιλώνης, intellectum.org
  2. Όχι βουτιές στα μυστικά του βάλτου!, Χρίστος Τουλιάτος, Εκτός Γραμμής
  3. «Οι χρυσαυγίτες αγαπούν την πατρίδα με έναν τρόπο εριστικό», Μίκης Θεοδωράκης, ThePressProject
  4. Η πολιτική αστάθεια στην ΠΓΔΜ, η σχέση της χώρας με τη Δύση και το ΝΑΤΟ, Σ.Τ., Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη
  5. Η καλύτερη και η χειρότερη λύση για το Σκοπιανό, Μιχάλης Πεγκλής, Καθημερινή
  6. Μακεδονικό: Πόσο γνωρίζουμε την Ιστορία;, Αθηνά Σκουλαρίκη, Αυγή
  7. Για την (προ)ιστορία του Μακεδονικού Ζητήματος, Βάσω Νάση, Βαβυλωνία
  8. Μακεδονικό: Μια διαφορετική ματιά από την άλλη πλευρά των συνόρων, Γιώργος Μιχαηλίδης, pandiera.gr
  9. Μια ματιά στην άλλη πλευρά. Q&A ενός συντρόφου από τα Σκόπια της Μακεδονίας, ourbabadoesntsayfairytales.wordpress.com
  10. Macedonicity as an art of not being governed, Άκης Γαβριηλίδης, nomadicuniversality.com
  11. Τρία Παράδοξα του Εθνικιστικού Λόγου, Αλέξανδρος Σχισμένος, Βαβυλωνία
  12. Ποιοι Μακεδονομάχοι;, Βασίλης Γεωργάκης, Βαβυλωνία
  13. Οι Μάγισσες του Εθνομηδενισμού και το Θεωρητικό Κουλουβάχατο της Πατριωτικής Αριστεράς, Γιώργος Παπασπυρόπουλος, Βαβυλωνία
  14. «Ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων» και τα μυστικά των Αθηνών, Δημήτρης Χριστόπουλος, efsyn.gr
  15. Το Μακεδονικό ζήτημα και η αριστερά, Παναγιώτης Λίλης, kar.org.gr
  16. Το συλλαλητήριο από μια εναλλακτική ριζοσπαστική ματιά, Μάκης Ρουγγέρης, iskra.gr
  17. Ανακοίνωση της Ε.Γ. της Κ.Ε. του Αριστερού Ρεύματος της ΛΑ.Ε, laiki-enotita.gr
  18. Ανακοίνωση της ΑΡΑΣ για το «Μακεδονικό», laiki-enotita.gr
  19. Ανακοίνωση Παρέμβασης: Καμία συμφωνία για χάρη του ΝΑΤΟ, laiki-enotita.gr
  20. Το νέο μήνυμα της Ζωής για τη Μακεδονία, freedomtv.gr
  21. Συλλαλητήρια - «πολυεργαλεία» για την προώθηση των αστικών σχεδιασμών,gr
  22. Γλωσσικές παραχαράξεις, Γιώργος Μπαμπινιώτης, tovima.gr
  23. Η μακεδονική γλώσσα και τα παπατζηλίκια τού κ. Μπαμπινιώτη, Άκης Γαβριηλίδης, nomadicuniversality.com
  24. Μακεδονικό: Ενάντια στην εθνικιστική υστερία, Θόδωρος Kουτσουμπός, eek.gr
  25. Μακεδονισμός, μία ιδιαίτερη φάση του εθνικισμού (Αλήθειες και ψέματα), Θανάσης Τσιριγώτης, alfavita.gr
  26. Υπογράφουν γραμμάτια που δεν μπορούν να εξοφλήσουν, Μανώλης Γλέζος, Καθημερινή
  27. To Σύνταγμα της πΓΔΜ δεν έχει αλυτρωτικές διατάξεις, elawyer.blogspot.gr
  28. Ηλίθιοι ή αδίστακτοι οι εχθροί μου, Μίκης Θεοδωράκης, Πρώτο Θέμα
  29. Δήμαρχος Σκοπίων: Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ποτέ κομμάτι της κανονικής ιστορίας μας, Documento