Απόψεις

Να πώς η “ισχυρή Ελλάδα” ξέρει να λύνει το Μακεδονικό!

17/06/2018

Σίσσυ Βωβού

 

Το Μακεδονικό, συγνώμη το “Σκοπιανό”, κυριάρχησε στη συζήτηση στη Βουλή τις δύο τελευταίες ημέρες, που διήρκεσε 32 ώρες, με αφορμή τη συμφωνία που φαίνεται ότι θα μονογράψουν αύριο στις Πρέσπες εκπρόσωποι της Ελλάδας και της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Τα προαπαιτούμενα και οι αντικοινωνικές πολιτικές, ήταν απλώς μια κάποια σάλτσα.

Η συμφωνία αυτή είναι ό,τι χειρότερο για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών που εκκρεμεί εδώ και 27 χρόνια, ίσως όμως είναι καλύτερη από μη συμφωνία.

Όλες και όλοι εμείς που αγωνιστήκαμε κάποτε, από το 1992 και μετά κατά περιόδους για την προσέγγιση των δύο λαών, σε συνεργασία με κινήματα και με το αίτημα για το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της γειτονικής χώρας και την υποχρέωση της Ελλάδας να το δεχτεί, μένουμε τώρα άφωνοι και άφωνες με την νέα εξέλιξη. Κάθε πέρυσι και καλύτερα.

Η κονταρομαχία μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ έχει ως επίκεντρο ποιος ήταν πιο αποτελεσματικός στο να επιβάλει στη γειτονική χώρα όχι μόνο το όνομα που πρέπει να έχει, αλλά και ποιο είναι το σύνταγμά τους, το έθνος τους, αν υπάρχει, ποια είναι η γλώσσα τους, ποια είναι τα σχολικά βιβλία τους.

Εμείς είμαστε η ισχυρή Ελλάδα, δεν μπορεί να μας κουνιέται ένα μικρό κράτος, θα το κάνουμε ό,τι θέλουμε. Στόχος μας, εξάλλου, να γίνει η Ελλάδα ισχυρή στα Βαλκάνια και να παίξει δυνατότερο ρόλο, χωρίς "απομονωτισμούς". Αυτό είναι το συμφέρον της χώρας, αυτό είναι το πατριωτικό, σύμφωνα με την επωδό των ΣΥΡΙΖαίων όλων των κλάσεων.

Δεν θα αποκαλύψω εδώ ένα μυστικό, δηλαδή ότι το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πίεσε για τη σύναψη συμφωνίας, όπως άλλωστε και το 2008, που όμως τότε δεν πέρασε. Το αποκάλυψε εξάλλου ο κ. Λεβέντης στη Βουλή, όταν είπε ότι ο αμερικανός πρέσβης, σε πρόσφατη συνομιλία τους, του είχε πει ότι πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το ονοματολογικό και το θέμα συνολικότερα μέχρι τον Ιούνιο, για να μπορέσει η γειτονική μας χώρα να κάνει αίτηση εισόδου στο ΝΑΤΟ και μην μπορεί η Ρωσία να βάλει το πόδι της στα Βαλκάνια. Να λοιπόν που ο Ιούνιος ήρθε, να και η συμφωνία, να και η ισχυρή Ελλάδα.

Κύρια διαφωνία της αντιπολίτευσης, αξιωματικής και άλλων κομμάτων, ότι η συμφωνία είναι ενδοτική. Δεν διασφαλίζει το θέμα του έθνους και της γλώσσας, και αυτά τα δύο μπορεί να είναι και σημαντικότερα του ονόματος, αφού οι πολίτες της “Βόρειας Μακεδονίας” θα λέγονται στα διαβατήριά τους πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, και η γλώσσα τους Μακεδονική. Συνεπώς, ο όρος “Μακεδονία” θα κυριαρχήσει, και πού ξέρουμε πού θα φτάσει σε θέματα διεκδικήσεων στο μέλλον, αφού οι πολίτες της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της ελληνικής Μακεδονίας, θα ονομάζονται απλά Έλληνες και Ελληνίδες. Οπότε, τον όρο Μακεδόνες τον υπεξαιρούν οι βόρειοι γείτονες, και αυτό καταγράφεται στη διεθνή σκηνή μακροπρόθεσμα. Βέβαια, όλα αυτά ήταν μέσα στην πολιτική αντιπαράθεση και την πρόταση μομφής, δεν έπαυε όμως να είναι πλήρως αντιδραστικές προσεγγίσεις.

Και όμως, "εμείς είμαστε αποδοτικότεροι από εσάς, γιατί εσείς μεν ζητούσατε με τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις το erga omnes για κάθε διεθνή χρήση, ενώ εμείς το ζητάμε για κάθε χρήση", έλεγε ο κ. Κοτζιάς. "Εσείς απλώς αφήνατε το θέμα να σέρνεται χωρίς λύση, ενώ εμείς το λύνουμε με αυτό τον αποφασιστικό τρόπο, έστω κι αν χρειάστηκε να κάνουμε τους “συμβιβασμούς μας”, όπως γίνεται σε κάθε διαπραγμάτευση". Δηλαδή, όπως εξηγούσε, το θέμα ιθαγένειας και γλώσσας καθώς και το θέμα των σχολικών βιβλίων είναι συμβιβασμός.

Ας μην ξεχάσουμε, ότι είχε προηγηθεί η αλλαγή του ονόματος της Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας – Αρχιεπισκοπής Οχρίδας, σε Αρχιεπισκοπή Αχριδών μετά την επίσκεψη Ζάεφ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, πριν λίγες ημέρες, για να συμφωνήσει και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ώστε να παρακαμφθεί και αυτό το “αγκάθι” - οι διαμαρτυρίες της Εκκλησίας. Εδώ το ΝΑΤΟ φαίνεται αποδοτικότερο από δεκάδες χρόνια “σχισματικής” Εκκλησίας.

Σε όλη τη διάρκεια των αντιπαραθέσεων στη μακρά αυτή συζήτηση, ο καθένας και η καθεμιά έβγαζαν τα διαπιστευτήρια του πατριωτισμού τους, αλλά και την απαξία τους για σύνθετη ονομασία ουσιαστικά, αυτοί οι ίδιοι που την είχαν δεχθεί εδώ και δεκαετίες, όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, που είχαν δεχθεί δηλαδή το “προσωρινό” όνομα της γείτονος στον ΟΗΕ, αυτή τη σύνθετη ονομασία. Αναβαπτίστηκαν σ' αυτή τη συζήτηση στην κολυμβήθρα του 1992, όπου στη σύνοδο των πολιτικών αρχηγών είχαν όλοι μαζί, του Συνασπισμού τότε συμπεριλαμβανομένου, την απόφαση ότι δεν δεχόμαστε σύνθετη ονομασία. Στην ουσία το θέμα περιστράφηκε γύρω από αυτό. Τώρα η σύνθετη ονομασία μετονομάστηκε σε αλυτρωτισμό, οπότε κάθε χρήση του ονόματος ή επιθέτου Μακεδονία, είναι αλυτρωτισμός.

Το θέατρο του παραλόγου εξελίχθηκε με τις επιθέσεις του κυβερνητικού εταίρου κ. Καμένου εναντίον κυρίως της Νέας Δημοκρατίας, γιατί δέχεται τη σύνθετη ονομασία, ενώ ο ίδιος και το κόμμα του δεν την δέχονταν. Δεν επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης που υπογράφει αύριο, αλλά εναντίον της Νέας Δημοκρατίας που την επικρίνει γι' αυτό. Ο ίδιος και το κόμμα του θα ψηφίσουν εναντίον της συμφωνίας οψέποτε έρθει στη Βουλή, δηλαδή μετά από τουλάχιστον αρκετούς μήνες, όπως είπε. Στο μεταξύ, ο ίδιος και αρκετοί άλλοι βρήκαν την ευκαιρία να στηλιτεύσουν ξανά αυτούς που τόλμησαν να υποστηρίξουν τότε το Σχέδιο Ανάν, το 2004, και μόνον ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης εξήγησε νηφάλια ότι αν είχε περάσει τότε το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, εδώ και αρκετά χρόνια θα είχε φύγει και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης και θα είχε τερματιστεί η κατοχή. Φυσικά, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ψήφισαν ωραία-ωραία εναντίον της πρότασης μομφής στηρίζοντας την κυβέρνηση που συνάπτει μια ιστορική συμφωνία με την οποία κάθετα διαφωνούν.

Επαναβεβαιώθηκε σήμερα η ισχύς του ισχυρού και του τσιρακίου του, και εμπεδώσαμε ποιος κυβερνά αυτά τα Βαλκάνια, μήπως και ξεχαστούμε. Φαστ τρακ επίλυση του Μακεδονικού, σε πλήρως αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή που εμείς υποστηρίζαμε μέσα από διεθνιστικά κινήματα και δραστηριότητες, για πολλά χρόνια.

Πρόκειται για μια πραγματική ιδεολογική υποχώρηση όλου του πολιτικού φάσματος, πρέπει να παρατηρήσουμε, όπου οι ακροδεξιοί γίνονται ακροδεξιότεροι, οι κεντρώοι δεξιότεροι, και οι κυβερνώντες, κάποτε αριστεροί, φιλοαμερικανότεροι με ιδεολογικό πρόταγμα την ισχυρή Ελλάδα. Αυτό ήταν και το κλίμα μέσα στο οποίο φύτρωσε και η ανοιχτή πρόσκληση του Χρυσαυγίτη βουλευτή Μπαρμπαρούση προς το στρατό να κάνει πραξικόπημα, καταχειροκροτούμενος από το κόμμα του, πριν βέβαια διαγραφεί.

Χρειάστηκε η πρεμούρα του ΝΑΤΟ για να υπογραφεί αυτή η συμφωνία, αν καταλήξει τελικά, γιατί είναι πολύ εξευτελιστική για τη γειτονική χώρα, και είναι το πιθανότερο ότι θα διεγείρει τον εθνικισμό και θα έχουμε αντίστοιχα φαινόμενο εθνικισμοποίησης από την άλλη πλευρά, για τους αντίθετους λόγους απ' αυτούς που είχαμε και έχουμε στη δική μας. Ήδη υπήρξαν, δυστυχώς, ανησυχητικές πολιτικές αντιδράσεις από μεριάς των διεθνιστικών δυνάμεων της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Το διεθνιστικό όραμα της φιλίας των λαών δεν εξυπηρετείται μ' αυτή τη συμφωνία, το ΝΑΤΟ κυριαρχεί περισσότερο, και ο αντινατοϊσμός δυστυχώς γίνεται όχημα ακροδεξιού “αντι-ιμπεριαλισμού”. Ευελπιστούμε όμως, και θα εργαστούμε ώστε το όραμα αυτό να ξαναζωντανέψει.

16 Ιουνίου 2018