"Κλεισθένης": Ούτε μεταρρύθμιση, ούτε αυτοδιοίκηση

14/05/2018

Λίτσα Κιτσαντά

Το νομοσχέδιο του Υπ. Εσωτερικών για την αυτοδιοίκηση, υπό την ονομασία «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» - αν εξαιρέσουμε την «κουτσή» θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής για την συγκρότηση των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων- στην πραγματικότητα δεν αποτελεί καμία ουσιαστική προοδευτική μεταρρύθμιση για τον θεσμό της αυτοδιοίκησης και σίγουρα βρίσκεται πολύ μακριά από αυτά που πάλευε και διεκδικούσε η αριστερά επί δεκαετίες. Αποτελεί προσαρμογή στις μνημονιακές επιταγές, αδιαφορεί για μια πραγματικά ανεξάρτητη τοπική αυτοδιοίκηση με πόρους και αρμοδιότητες, αλλά αντίθετα την μεταχειρίζεται σαν το «μακρύ χέρι» του Κράτους, αποδέχεται πλήρως τη φιλοσοφία του ‘Καλλικράτη’ , διατηρεί και ενισχύει το δημαρχοκεντρικό μοντέλο, μετατρέπει τους Δήμους σε επιχειρηματίες και φοροεισπράκτορες, εδραιώνει θεσμικά τον ρόλο του Οικονομικού Παρατηρητηρίου και την σφιχτή εποπτεία και έλεγχο των ΟΤΑ από το κράτος, ενώ η όλη φιλοσοφία του κινείται πάνω στις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που κυριαρχούν σήμερα, σε κυβέρνηση κι αντιπολίτευση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι τόσο η ΚΕΔΕ και η ΕΝΠΕ, όσο και οι λοιπές συστημικές πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κλπ), εστιάζουν την κριτική τους μόνο στην «απλή αναλογική», λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «αν η κυβέρνηση πάρει πίσω την απλή αναλογική, όλα τα άλλα τα συζητάμε»!!

Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της απλής αναλογικής για την εκλογή των δημοτικών συμβούλων σε έναν γύρο και την εκλογή του Δημάρχου από το Δημοτικό Συμβούλιο, διότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται κι ενισχύεται η συλλογική λειτουργία των οργάνων της αυτοδιοίκησης, διευκολύνεται η συμμετοχή των πολιτών κι αποδυναμώνεται το δημαρχοκεντρικό μοντέλο, προς όφελος της δημοκρατίας και της αυθεντικής έκφρασης της βούλησης των πολιτών. Αναλογικό εκλογικό σύστημα για τους συμβούλους κι εκλογή δημάρχου μεταξύ των δύο πρώτων στον δεύτερο γύρο, με τα αντίστοιχα αλισβερίσια που θα γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επίπλαστες και φτιαχτές πλειοψηφίες της επόμενης μέρας, δεν αποτελεί παρά κοροϊδία και πρόσχημα δήθεν προοδευτισμού εκ μέρους της κυβέρνησης, για να περάσει ταυτόχρονα όλα τα υπόλοιπα αντιδραστικά άρθρα, που επιτάσσουν οι ήδη ψηφισμένοι μνημονιακοί κι εφαρμοστικοί νόμοι.

Ειδικότερα το νομοσχέδιο αυτό :

1) Αντί να καταργήσει το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας (όπως διατυμπάνιζε παλιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ), αντιθέτως το εδραιώνει και το ισχυροποιεί, υποχρεώνοντας τους Δήμους να συγκροτούν προϋπολογισμούς όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητές τους, αλλά βάσει «..των στόχων και των ορίων του κρατικού προϋπολογισμού και του ισχύοντος Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής…!»(αρθ.194 παρ. 3). Παράλληλα ο τρόπος κατανομής των ΚΑΠ, η διαχείριση των οικονομικών των Δήμων και η χρηματοδότησή τους από το κράτος και από τον νέο ειδικό «Λογαριασμό» (του ΤΠΔ), θα γίνονται πάντα με γνώμονα το παραπάνω πλαίσιο δημοσιονομικής σταθερότητας (αρθ.194-199).

2) Μετατρέπει τους Δήμους σε επιχειρηματίες, οι οποίοι σύμφωνα με τα αρθ.179-180 μπορούν να ιδρύουν αυτοτελώς ή με συμπράξεις, επιχειρήσεις παραγωγής και πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, αξιοποίησης αστικών αποβλήτων κλπ, ανοίγοντας έτσι την πόρτα των ΟΤΑ σε ευρύτερες και γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις.

3) Εντάσσει την «υπηρεσία πρασίνου» στα ανταποδοτικά των Δήμων (αρθ.182), δηλ. πέραν της καθαριότητας και του ηλεκτροφωτισμού, οδηγώντας έτσι σε περαιτέρω αύξηση των δημοτικών τελών. Η πρακτική αυτή, που γίνεται κατ΄εντολή των δανειστών για αύξηση των ανταποδοτικών των Δήμων σε ύψος 70%, σε συνδυασμό με τον συνεχή περιορισμό των ΚΑΠ (κρατικών πόρων), πιθανότατα θα ανοίξει το δρόμο και για άλλες υπηρεσίες, καθιστώντας έτσι τους Δήμους δεινούς φοροεισπράκτορες σε βάρος των δημοτών. Έτσι, μια σειρά από υπηρεσίες που σήμερα παρέχονται από τους Δήμους κι έχουν δημόσιο χαρακτήρα, θα μετατραπούν σταδιακά σε υπηρεσίες ανταποδοτικές- επιχειρηματικές, ενώ η συνταγματικά κατοχυρωμένη κρατική χρηματοδότηση των ΟΤΑ, θα περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα!

4) Εντείνει την ασφυκτική εποπτεία και έλεγχο των ΟΤΑ, καθώς καταργεί μεν τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, αλλά δημιουργεί ταυτόχρονα « 7 Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας» υπαγόμενες απευθείας στο Υπ. Εσωτερικών και στην εκάστοτε κυβέρνηση, με προϊσταμένους τους αντίστοιχους «Επόπτες», οι οποίοι θα εποπτεύουν κι ελέγχουν τις αποφάσεις και τις ενέργειες των αυτοδιοικητικών οργάνων (άρθρα 105-112), ενώ συγχρόνως ο νέος θεσμός του «δημοτικού διαμεσολαβητή» θα ασκεί ακόμη και έλεγχο σκοπιμότητας σε αποφάσεις των ΟΤΑ, καταστρατηγώντας εν μέρει το άρθ.102 του Συντάγματος.

5) Τέλος, ενώ υποτίθεται ότι δίνει νέο ρόλο στις τοπικές κοινότητες, στην πράξη δεν τους παραχωρεί ούτε αρμοδιότητες, ούτε πόρους (καθώς θα επαφίενται πάντα στη βούληση του δημάρχου), καθιστώντας έτσι τον ρόλο αυτό, γράμμα κενό περιεχομένου!

Εν κατακλείδι, η αντίληψη που διακατέχει το νομοσχέδιο «Κλεισθένης», δεν είναι η ενίσχυση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης, αλλά αντίθετα η λειτουργία της ως το μακρύ χέρι του κράτους και ως ένας επιπλέον «υποτομέας» του, που θα βαδίζει εντός του προδιαγεγραμμένου μνημονιακού πλαισίου, θα προωθεί ιδιωτικοποιήσεις και επιχειρηματικές δράσεις και θα επιβάλει τοπικούς φόρους στο όνομα της ανταποδοτικότητας. Γι΄αυτό και πρέπει να αποσυρθεί και στη θέση του να έρθει ένα νομοσχέδιο που θα ενισχύει πραγματικά τον δημόσιο και κοινωνικό ρόλο της αυτοδιοίκησης, με πόρους και αρμοδιότητες, με ανεξαρτησία, πλήρη δημοκρατία και πραγματική συμμετοχή των πολιτών.-

10-5-2018

Η Λίτσα Κιτσαντά είναι επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Δημοτικής Αλλαγής στο Δήμο Αρταίων.

Πηγή: https://rizdimotikiallagi.wordpress.com/2018/05/11