Απόψεις

Kαταρ - αμένο ποδόσφαιρο

26/02/2016

Χρίστος Χαραλαμπόπουλος, δημοσιογράφος προβοκάτωρ

Η δημοσιογραφική έρευνα, είναι θαυμαστή διαδικασία, ιδίως μετά την ανάπτυξη του διαδικτύου. Υπάρχουν κίνδυνοι, φυσικά, πολλες φορές και δυσκολίες αξεπέραστες στην διασταύρωση αλλά είναι φοβερός ο όγκος των πληροφοριών για επεξεργασία και κυρίως ο χρόνος μεσα στον οποίο έρχονται στα χέρια σου. Για να μην αναφέρω το κόστος που είναι σχεδόν μηδενικό, σε σχέση με εκείνο που χαρακτήριζε τις δημοσιογραφικές έρευνες, τις εποχές που προυπήρχαν του διαδικτύου. Ισως, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της διαδικασίας αυτης –για μένα-είναι πως ενώ ψάχνεις στοιχεία για ένα θέμα, μπορεί κάποιος σύνδεσμος να σε οδηγήσει κάπου αλλού, σε καποια άλλη -άσχετη με το θέμα που ερευνάς- πληροφορία που ανοίγει ένα παράθυρο το οποίο, ούτε καν φανταζόσουν. Κάπως έτσι, λοιπόν αναζητώντας κάτι άσχετο έπεσα πάνω στην βασιλική στρατιωτική ακαδημία του Σαντχερστ. Είναι σαν να λέμε η βρετανική σχολή ευελπίδων και κατι παραπάνω, αφού το 80% όσων πηγαίνουν εκεί για να φοιτήσουν εχουν ήδη πανεπιστημιακό πτυχίο. Φυσικά, σε αυτό το «ευαγές ίδρυμα» που ιδρύθηκε το 1947 συγχωνεύοντας τις δύο παλιότερες στρατιωτικές ακαδημίες της Βρετανίας, δεν πας για να μάθεις να λυνεις και να δένεις με κλειστά μάτια ένα Μ16 αλλά άλλου είδους πραγματα, όπως τεχνικές διαπραγματευσης και μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς, οικονομική διπλωματία και τις νέες στρατηγικές πολέμου –με ή χωρίς όπλα- διεθνείς σχέσεις και τέτοια πράγματα. Τα πρόγράμματα σπουδών είναι κάτι που δεν θα έψαχνα, αν δεν ανακάλυπτα στην λίστα των αποφοίτων μία γνωστή φυσιογνωμία. Και απόρησα. Οταν κουμαντάρεις μία χώρα που είναι το 1/5 του Λονδίνου με 250 χιλιαδες κατοίκους δεν πηγαίνεις στο Σαντχερστ για να μάθεις να διοικείς τον στρατό στην μάχη αλλά διαφορετικά πράγματα. Και φαίνεται ότι ο Χαμάντ Μπιν Καλιφα Αλ θανί, ο ηγέτης εμίρης του Κατάρ από το 1995, αυτά που τον ενδιεφεραν τα εμαθε πολύ καλά. Γι’ αυτό και έχει κάνει το Κατάρ, μία από τις χωρες με την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως. Ο Αλ Θανί είχε καταλάβει από πολυ νωρίς, ότι δεν μπορούσε να υπερασπίσει τα συμφέροντα της χώρας του με τον στρατό και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον πλούτο του Κατάρ για να υποστηρίξει μια διαφορετική και κατά τα φαινόμενα, αποτελεσματική στρατηγική. Μία στρατηγική όπου είχε στόχο την διαμόρφωση μίας εικόνας για την χώρα, τις δυνατότητές της και τις φιλοδοξίες της στον αραβικό κόσμο. Η παρουσία του Κατάρ στο πλευρό της Χαμας –την οποία χρηματοδοτεί- στην διάσκεψη για την εκεχειρία στην Γάζα, που έγινε πέρυσι στο Παρίσι, είναι μία σοβαρή αποδειξη της αποτελεσματικότητας της στρατηγικής αυτής.

Το παράθυρο του ποδοσφαίρου.

Το Κατάρ, είναι μά πολυ μικρή χωρα, φυσικά. Ομως ο πλούτος του σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο του έχει δώσει την δυνατότητα να επενδύσει τεράστια ποσά στην ευρωπαϊκή αγορά ακινήτων, να επενδύσει δισεκατομμύρια στην δημιουργία του Al Jazeera και την διευρυνση της επιρροής του (του καναλιού που ονομάστηκε το CNN του αραβικού κόσμου), να επενδύσει –προσέξτε- σε μεγάλο βαθμό στην «Δυτική» εκπαίδευση των μελλοντικών ανώτερων και ανώτατων στελεχών της χώρας. Ο κατάλογος των ξένων πανεπιστημίων και κολεγίων που εχουν ανοίξει «υποκατάστηματα» στο Κατάρ είναι απίστευτος. Και θα λειτουργήσει σαν «κράχτης» για όλους όσοι θα ήθελαν να «αγοράσουν» εκπαίδευση επιπέδου και όχι μόνο από την Μέση Ανατολή. Σε όλη την στρατηγική του Κατάρ, το δημοφιλέστερο παχνίδι του κόσμου, το ποδόσφαιρο, είναι επίσης πολύ σημαντικό εργαλείο. Στην διάρκεια των τελευταίων επτά χρόνων, μέσω του προγράμματος Aspire Football Dreams που χρηματοδοτεί το Κατάρ –και στο σχεδιασμό του οποίου η Μπάρτσα εχει παίξει μεγάλο ρόλο- έχουν δοκιμαστεί περίπου 3,5 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως από τις αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής. Τα πιό ταλαντούχα από αυτά τα παιδιά στέλνονται στην ακαδημία της Ντόχα, όπου ζουν, σπουδάζουν και προπονούνται ή στην δορυφορική ακαδημία της Σενεγάλης ή μιά ακόμη που βρίσκεται στο Βέλγιο.

Το «ξέπλυμα» του μουντιάλ.

Από το 2010 το Κατάρ έχει πραγματοποιήσει το υψηλότερο όριο επενδύσεων στο ευρωπαικό ποδοσφαίρου. Εχουν δαπανηθεί-επενδυθεί εκατοντάδες εκατομμύρια στην φανέλα της Μπαρτσα, στην χορηγία που της έχει κάνει η Qatar Airways και φυσικά στην μεταμόρφωση της γαλλικής Παρί Σεντ Ζερμαίν, στην φανέλα...προπόνησης της Μπάγιερν, τελευταίως, για να μην αναφέρω την αγορά τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Ομως το μεγάλο χαρτί της στρατηγικής του, ήταν η διεκδίκηση και διασφάλιση του μουντιάλ του 2022. Μία διοργάνωση που κατηγορείται ότι «αγόρασε» από την ΦΙΦΑ. Το συνολικό κόστος της επένδυσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 στο Κατάρ αναμένεται να φθάσει περίπου 220 στα δισ. δολάρια. Κάπου 40 δις περισσότερα από το ελληνικό δημόσιο χρέος. Τα οκτώ υπερσύγχρονα γήπεδα που θα γίνουν εκεί, ενδεχομένως μπορούν να δωθούν -μια χαρά- ως προικώα σε μια κλειστή λίγκα των πλουσίων του ευρωπαικού ποδοσφαίρου ή σε μία νέα διοργάνωση συλλόγων που θα φιλοξενείται, μόνιμα εκεί. Πιθανόν στο Κατάρ να πιστεύουν πως όλα αυτά αρκούν να ξεπλύνουν το αίμα των 1000+ φτωχών μεταναστών εργατών που εργαζόμενοι σε άθλιες συνθήκες, έχουν χάσει την ζωή τους στα έργα. Και να βουλωσουν στόματα για όλους όσοι θα χαθούν, μέχρι την ολοκλήρωση των έργων. Ομως, η «ανάπτυξη» θα έχει θριαμβεύσει αφού εκατοντάδες τραπεζικοί λογαριασμοί θα αποκτήσουν πολλά μηδενικά, κλέβοντας τις φωνές των μηδενικών που θα έχουν πρόσβαση σε αυτούς.