Απόψεις

Εργολαβικές αναθέσεις (outsourcing ) ή το δημόσιο εργολάβος των πιο σκληρών εργασιακών σχέσεων

24/06/2016

Δώρα Σταθοπούλου, Νίκος Μποσινάκος *

Εδώ και μήνες στο Υπουργείο Εργασίας κάποιοι συνάδελφοι (γιατί θεωρούμε τις καθαρίστριες και τους υπαλλήλους φύλαξης συναδέλφους μας) παραμένουν απλήρωτοι , ζώντας μια τραγική κατάσταση.

Από τον Σεπτέμβριο του 2015 το κεντρικό κτίριο του Υπουργείου στην οδό Σταδίου καθοριζόταν από εργάτριες που παρέμεναν απλήρωτες …λόγω νομικών προβλημάτων που προέκυψαν εξαιτίας του νέου καθεστώτος με το οποίο επιχείρησε να της απασχολήσει η τρέχουσα πολιτική ηγεσία. Θυμίζουμε ότι οι καθαρίστριες προσλήφθηκαν με βάση τον Ν. 4325/2015 (αρ.49), με ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου, αλλά το Ελεγκτικό Συνέδριο «μπλόκαρε» την πληρωμή τους καθώς θεώρησε παράνομη την συγκεκριμένη διάταξη. Με λίγα λόγια και για να μην αναλωθούμε σε νομικίστικα μονοπάτια, η Κυβέρνηση θέλησε (;) να απεμπλακεί από τις εργολαβίες στην καθαριότητα των δημοσίων κτιρίων αλλά το , επέλεξε να το πράξει με ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου. Όχι με ατομικές συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας. Υπάρχει διαφορά…(1)

Και μετά τις καθαρίστριες, που πληρώθηκαν μόλις τον Ιούνη για δεδουλευμένα μηνών Νοεμβρίου 2015-Μαρτίου 2016 (με διάταξη Νόμου … κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων κτλ), έχουμε και τους υπαλλήλους φύλαξης (security) που φυλάνε το κτίριο της Σταδίου απλήρωτους από τον Δεκέμβρη του 2015 από την εργολαβική εταιρία Mondial Protectas(2). H συγκεκριμένη εταιρία σχετίζεται με την Mondial Pol, η οποία είχε σύμβαση με το Υπουργείο(3). Η Mondial Pol έχει χρέη παντού, σταμάτησε να πληρώνει και τους εργαζόμενους. Το Υπουργείο συμβλήθηκε …για καλύτερα με την «καθαρή» Mondial Protectas, παρατείνοντας την σύμβαση στις αρχές του 2016 και τώρα η σύμβαση παρατείνεται σχεδόν ανά εβδομάδα. Οι εργαζόμενοι ωστόσο παραμένουν απλήρωτοι καθώς το Γενικό Λογιστήριο δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα της διαδοχής στην σύμβαση της μιας εταιρίας από την άλλη. Νομικό μπλέξιμο και εδώ…

Στην ουσία όμως το ίδιο πρόβλημα και εδώ. Μεσοβέζικες λύσεις, συμβιβασμοί, διάθεση εξισορρόπησης συμφερόντων. Και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα. Και να συνεχίσουμε την σύμβαση με τον εργολάβο και να μοιράσουμε υποσχέσεις στους εργαζόμενους. Ο εργολάβος ωστόσο έχει αποθησαυρίσει εδώ και χρόνια τα κέρδη του. Οι εργαζόμενοι περιμένουν μέρα-μέρα, μήνα-μήνα να θρέψουν τις οικογένειές τους… Είναι γνωστό σε όλους και πολύ περισσότερο στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείο Εργασίας, ότι οι αναθέσεις αυτές αποτελούν ευέλικτη μορφή απασχόλησης εργατικού δυναμικού χαμηλού κόστους, ότι η παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις στους κλάδους αυτούς, ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι παραμένουν εγκλωβισμένοι στις χρεωμένες αυτές εταιρείες.

Αρνούμενη η Κυβέρνηση να σπάσει τον ομφάλιο λώρο που συνδέει το Δημόσιο με αυτές τις εταιρείες, κατέφυγε σε μεσοβέζικους νομικούς εξυπνακισμούς. Το μόνο που χρειάζεται ωστόσο είναι μια καθαρή πολιτική απόφαση και συγκεκριμένες ενέργειες.

  • Πρόσληψη μόνιμων υπαλλήλων με ανοικτές σε όλους, διαφανείς και άμεσες διαδικασίες. Όχι κατά παρέκκλιση αλλά ως κανόνας! Όχι με ατομικές συμβάσεις μίσθωσης έργου (χωρίς δικαιώματα εξαρτημένης σχέσης εργασίας) αλλά με σύσταση θέσεων και κανονικές προσλήψεις. Η καθαριότητα και η φύλαξη των Δημοσιών Υπηρεσιών αποτελεί πάγια και διαρκή ανάγκη. Αν απαιτείται σύγκρουση με τους Θεσμούς και τις μνημονιακές δεσμεύσεις, ας γίνει! Από την άλλη, δεν νοείται ανάθεση της καθαριότητας ή της φύλαξης άλλων κτιρίων, ορόφων (!), Περιφερειακών Υπηρεσιών (π.χ ΣΕΠΕ) σε συνεργεία(4). Ενιαία τακτική παντού. Σε όλες τις Υπηρεσίες και σε όλα τα Υπουργεία.
  • Καταβολή με κάθε τρόπο και πάση θυσία των δεδουλευμένων αποδοχών όσον εργάζονται για το Δημόσιο. Υπέρτατο δικαίωμα των εργαζομένων είναι η πληρωμή πάση θυσία της παρεχόμενης εργασίας.
  • Ενεργοποίηση του Μητρώου Παραβατών (αρ.22 Ν.4144/2013), το οποίο περιέργως (;) παραμένει ανενεργό. Είναι αναγκαίο για το Δημόσιο να λειτουργεί ως παράδειγμα εργοδότη. Με το Μητρώο Παραβατών θα αποκλειστούν από τις συμβάσεις με Δημόσιους Φορείς, οι επιχειρήσεις που υποπίπτουν σε σοβαρές παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Το μέτρο αυτό θα αποτελούσε σοβαρό αντικίνητρο για πολλές επιχειρήσεις που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, παραβιάζοντας κατάφωρα τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτή η κατάντια δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Εδώ και δυο δεκαετίες επιχειρείται με κάθε τρόπο, η παραχώρηση σε φορείς της ιδιωτικής οικονομίας (επιχειρήσεις, ΜΚΟ κ.α) λειτουργιών που άλλοτε επιτελούσε το Δημόσιο. Με πρόφαση την μείωση του κόστους, την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα, με όρους πάντα αγοραίους και με την χυδαία θεώρηση του πολίτη ως πελάτη, επιχειρείται η ποιοτική εξομοίωση του Δημοσίου με μια «επιτυχημένη» επιχείρηση. Ταυτόχρονα, το κράτος αναλαμβάνει «να οργανώσει» τις ευέλικτές μορφές εργασίες μέσω της νομοθετικής ρύθμισης των εταιριών ενοικίασης εργαζομένων και την υλοποίηση εκτεταμένων προγραμμάτων απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας, μαθητείας, stage στον δημόσιο τομέα, προκειμένου να μυήσει και να πειθαρχήσει τους νέους εργαζόμενους, στις νέες αυτές μορφές εργασίας.

Και φτάσαμε σήμερα, το Δημόσιο, στο όνομα της προώθησης και ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας (sic) να συμβάλλεται με χρεοκοπημένες επιχειρήσεις αναθέτοντας του λειτουργίες που θα μπορούσε να τις επιτελεί με ίδια μέσα.

Οι αναθέσεις συνήθως γίνονται ως κατεπέιγουσες, απευθείας, χωρίς διαγωνιστικές διαδικασίες, και με υπέρογκα τιμήματα. Εταιρικά σχήματα, εταιρείες προσωρινής απασχόλησης και ενοικίασης, που «στήθηκαν» και λυμαίνονται αυτούς του κλάδους παροχής υπηρεσιών, ανακυκλώνονται από Υπουργείο σε Υπουργείο, από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο, από Δήμο σε Δήμο.

Την ίδια στιγμή αναπτύσσονται πολλαπλών ταχυτήτων εργαζόμενοι/ες που εργάζονται σε επιχειρήσεις και οργανισμούς του Δημοσίου, αφού στους κλάδους αυτούς απασχολούνται μετανάστες, γυναίκες και «ανειδίκευτο προσωπικό» , δηλαδή οι πλέον ευάλωτοι και ανασφαλείς εργαζόμενοι που αποτελούν εν τέλει τρίτης και τέταρτης κατηγορίας εργαζόμενοι.

Είναι άμεση υποχρέωση της Κυβέρνησης (που μάλιστα το είχε …υποσχεθεί και προεκλογικά) να σταματήσει ο εργασιακός μεσαίωνας στους κλάδους αυτούς, να σταματήσει η κυβέρνηση και το Δημόσιο, ως εργοδότης να ενθαρρύνει και να εκτρέφει φαινόμενα μαύρης εργασίας, να χρησιμοποιεί τις νομότυπες σκληρές μορφές εργασίας όπως η προσωρινή απασχόληση, ο δανεισμός εργαζομένων κ.α.

Εμείς, στο Υπουργείο Εργασίας, περιμένουμε απαντήσεις. Και οι 7 συνάδελφοι μας στην καθαριότητα και οι 8 στην φύλαξη απαιτούν άμεσα λύση. Να πληρωθούν τον κόπο τους… Εν τω μεταξύ, οι 9 Υπουργοί και Γραμματείς του Υπουργείου πληρώνονται κανονικά!

* Ο Νίκος Μποσινάκος είναι μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων Υπουργείου Εργασίας με την ΑΡΣΥ και η Δώρα Σταθοπούλου είναι μέλος ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπουργείου Εργασίας με την ΑΡΣΥ.

Πηγή: ergasianet.gr

                                                                                      

(1)  http://ergasianet.gr/menu-arthra/20882-meta250516-20882

(2) ΑΔΑ: ΩΜΩ2465Θ1Ω-ΒΟΞ.

(3) ΑΔΑ: Ω8ΛΔ465Θ1Ω-ΑΥΧ.

(4) Δείτε π.χ την σύμβαση ανάθεσης φύλαξης άλλων κτηρίων του Υπουργείο Εργασίας σε άλλη εταιρία για 1 (!) μήνα. (ΑΔΑ:ΨΩΗ5465Θ1Ω-ΚΜΓ).