Επικαιρότητα

Λέσβος: έκλεισαν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής

03/03/2017

Θράσος Αβραάμ

Μια μικρή αλλά σημαντική νίκη πέτυχε το αντιφασιστικό κίνημα της Λέσβου καθώς τη βδομάδα που μας πέρασε έκλεισαν τα γραφεία της εγκληματικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής στη Μυτιλήνη. Οι Χρυσαυγίτες, μέσω τοπικού blog, πρόβαλαν ως αιτία για να δικαιολογήσουν το κλείσιμο των γραφείων τους «υπέρογκα έξοδα αλλά και τις επιθέσεις αγνώστων»!

Η πραγματικότητα, όμως είναι, ότι παρά τις προσπάθειες που έκαναν, ιδίως τον τελευταίο χρόνο και με αφορμή το προσφυγικό να συσπειρώσουν κόσμο αυτό δεν τους βγήκε. Τους λόγους που συνέβη αυτό θα τους εξηγήσω παρακάτω.

Τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μυτιλήνη άνοιξαν λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014. Μάλιστα καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται η επιλογή τους να νοικιάσουν γραφείο στην πολυκατοικία που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την προτομή του Μιχάλη Μυρογιάννη, που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στο Πολυτεχνείο από τον χουντικό Νικόλαο Ντερτιλή.  Η πρόκληση αυτή δεν έμεινε αναπάντητη καθώς τις επόμενες μέρες διοργανώθηκε από εργατικά Σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, οργανώσεις και κόμματα παλλαϊκό συλλαλητήριο. Με παλμό, εκατοντάδες Μυτιληνιοί διαδήλωσαν πραγματοποιώντας πορεία, παρουσία μεγάλης αστυνομικής δύναμης στα γραφεία του ναζιστικού κόμματος, τα μέλη του οποίου κρύβονταν πίσω από τα παράθυρα. Είναι δε χαρακτηριστικό της γενικής κατακραυγής που υπήρξε για το άνοιγμα των γραφείων ότι ακόμα και περαστικοί επικροτούσαν το πέταγμα μπογιάς και πετρών στο μισητό θυρεό της οργάνωσης.

Από εκεί και πέρα οι συνεχείς προσπάθειες που έκαναν για να γράψουν μέλη αλλά και να στελεχώσουν τα γραφεία του μορφώματος τους πέφτουν στο κενό. Με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης και το πέρασμα χιλιάδων προσφύγων από τη Λέσβο η τοπική ηγεσία της Χ.Α. επιχειρεί να ξαναβγεί στο προσκήνιο. Αυτή τη φορά όχι μόνη της αλλά συμμετέχοντας σε μια άλλη φασιστική κίνηση με τον τίτλο «Πατριωτική Κίνηση Μυτιλήνης». Η ομάδα αυτή έκανε την εμφάνιση μέσω facebook τον Ιούλιο του 2015. Δεν παρέμεινε όμως μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά γρήγορα επιχείρησε να βγει και στο δρόμο. Έτσι κάλεσαν δημόσια ανοιχτή συνάντηση γνωριμίας σε κεντρικό πάρκο της Μυτιλήνης που βρίσκεται μπροστά στα γραφεία της Χ.Α.

Το κάλεσμα αυτό σήμανε συναγερμό στον αντιφασιστικό κόσμο του νησιού που προγραμμάτισε συγκέντρωση στο ίδιο μέρος και την ίδια ώρα. Τα ελάχιστα μέλη της «πατριωτικής κίνησης» που συγκεντρώθηκαν, δεν ξεπερνούσαν τα 40 άτομα, συνοδευόμενα από δυο διμοιρίες ΜΑΤ δεν τόλμησαν να ξεμυτίσουν από το πάρκο και διαλύθηκαν λίγη ώρα αργότερα. Η δυναμική απάντηση που έδωσαν οι αντιφασίστες τη μέρα αυτή με την παρουσία τους στο δρόμο υπήρξε καταλυτική για την παραπέρα πορεία του φασιστικού αυτού μορφώματος καθώς δεν ξανατόλμησαν να κάνουν κάλεσμα για ανοιχτή συγκέντρωση.

Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 τα μέλη της Χ.Α. επιχειρούν αυτή τη φορά αυτόνομα να προσεγγίσουν πολίτες του νησιού με σκοπό την οργανωτική τους ανάπτυξη. Επισκέπτονται χωριά του βορείου τμήματος της Λέσβου. Η επιλογή της περιοχής δεν είναι τυχαία καθώς τα χωριά αυτά δεχόταν τον κύριο όγκο των προσφύγων που αποβιβαζόταν στις κοντινές ακτές. Στα χώρια που επισκέπτονται ο γραμματέας της τοπικής Χ.Α. μαζί με 3 άλλα στελέχη τους επιχειρούν να συναντηθούν με τους προέδρους των χωριών αυτών οι οποίοι δεν τους δέχονται εκτός από έναν. Μετά την πόρτα που έφαγαν τόσο από τους κατοίκους όσο και από τους προέδρους των χωριών, που επιχείρησαν να συναντήσουν, τα μέλη της Χ.Α. δεν θα αποτολμήσουν άλλη τέτοιου είδους δημόσια παρέμβαση.

Η υπογραφή της απάνθρωπης συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας που είχε ως συνέπεια των εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη Λέσβο. Η δημιουργία του στρατοπέδου της Μόριας. Tα συνεχή δημοσιεύματα με ψευδείς ειδήσεις που αφορούσαν πρόσφυγες σε τοπικά ειδησεογραφικά Blogs. Όλα αυτά δημιούργησαν ένα πρόσφορο έδαφος για να επανεμφανιστεί η τοπική Χ.Α. Αυτή  τη φορά η επανεμφάνιση της ήταν καλά σχεδιασμένη και βίαια.  Στις 19 Σεπτέμβρη 2016 πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη συγκέντρωση και πορεία των κατοίκων του χωριού Μόρια που γειτονεύει με το στρατόπεδο. Η πορεία είχε κατάληξη το Δημαρχείο όπου οι κάτοικοι ζητούσαν από το Δήμαρχο «να μην πέσει άλλο βάρος» στη Μόρια όπως έγραφε χαρακτηριστικά το πανό τους.

Καθ’ όλη την διάρκεια αυτής της πορείας υπήρχαν σε δυάδες  περίπου 12 συνολικά μέλη της Χ.Α. Λέσβου όπου στο τέλος της πορείας σχημάτισαν τάγμα εφόδου και επιτέθηκαν σε τρεις γυναίκες που παρακολουθούσαν από απόσταση την πορεία των κατοίκων, μια εκ των οποίων είναι γνωστή για την εθελοντική της δράση. Η αστυνομία αν και παρούσα στις επιθέσεις δεν έκανε απολύτως τίποτα για να τις σταματήσει. Λίγο αργότερα την ίδια μέρα γίνεται επίθεση από άγνωστο, πιθανότατα μέλος της Χ.Α., εναντίον δημοσιογράφου έξω από το στρατόπεδο της Μόριας αλλά και εναντίον δυο Σύριων γυναικών που μαζί με τα παιδιά τους πήγαιναν από τη Μόρια στον ανοιχτό κέντρο φιλοξενίας που λειτουργεί ο Δήμος Λέσβου στον Καρά Τεπέ.

Τα παραπάνω γεγονότα ήταν καθοριστικά για την ακόμα μεγαλύτερη οργάνωση και αντίδραση του αντιφασιστικού κινήματος στο νησί.

Με πρωτοβουλία της ΕΛΜΕ Λέσβου διοργανώθηκε σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν  σωματεία εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, συλλογικότητες αλληλεγγύης, κινήσεις κτλ. Το αποτέλεσμα της σύσκεψης ήταν η δημιουργία του Συντονιστικού Σωματείων και Συλλογικοτήτων που διοργάνωσε ένα μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο για τις 18 Οκτώβρη 2016 αλλά και άλλες δράσεις. Την πρώτη βέβαια απάντηση έδωσαν φοιτητικές συλλογικότητες με δυναμικό συλλαλητήριο που οργάνωσαν την Παρασκευή 30 Σεπτέμβρη 2016.

Μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έγιναν ποτέ στη Μυτιλήνη υπήρξε η αντιφασιστική και αντιρατσιστική συγκέντρωση της 18 Οκτώβρη 2016. Άνθρωποι όλων των ηλικιών από τη Μυτιλήνη αλλά και από τα χωριά της Λέσβου, γέμισαν την κεντρική πλατεία της πόλης και βροντοφώναξαν όχι στο ρατσισμό, στο φασισμό και την ξενοφοβία.

Μετά το τέλος των ομιλιών το ανθρώπινο ποτάμι ξεχύθηκε στην αγορά της πόλης και στη Προκυμαία.  Η μαζική αυτή παρουσία τόσου κόσμου στο δρόμο προκάλεσε το μένος της Χρυσαυγίτικης συμμορίας όπου με δημοσιεύματα στον ιστότοπο τους καταφερόταν κατά των συγκεντρωμένων με χαρακτηρισμούς όπως «σκυλιά της Νέας Τάξης Πραγμάτων: συριζομούρηδες, κομμούνια, αριστεριστές, ψεκασμένοι κι όλο το κακό συναπάντημα».

Η δράση του Συντονιστικού των Σωματείων και Συλλογικοτήτων δεν περιορίστηκε σ αυτό μόνο στο συλλαλητήριο. Διοργάνωσε στις 28 Οκτώβρη 2016 στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης έκθεση Λεσβιακού Τύπου της περιόδου της Κατοχής και της Αντίστασης ενώ την ίδια μέρα πρόβαλε την ταινία "Ένα τραγούδι για τον Αργύρη" που αναφέρεται στο ολοκαύτωμα του Διστόμου. Ακόμα στην επέτειο του Πολυτεχνείου οργάνωσε πορεία στη προτομή του Μιχάλη Μυρογιάννη με αντιφασιστικά και αντιρατσιστικά συνθήματα.

Σαν ύστατη προσπάθεια τους να πετύχουν μια κάποια οργανωτική ανάπτυξη μπορεί να χαρακτηριστεί ο ερχομός των Κασιδιάρη και Λαγού στη Λέσβο που έγινε πέρσι τον Νοέμβριο. Οι Χρυσαυγίτες ήλπιζαν ότι φέρνοντας τους «αστέρες» τους θα κατάφερναν να εντάξουν νέα μέλη. Στη ομιλία που έκαναν σε ξενοδοχείο στην περιοχή της Θερμής, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Μυτιλήνη, οι συγκεντρωμένοι δεν ξεπερνούσαν τα 50 άτομα. Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς είχαν έρθει από τη γειτονική Χίο. Η αποτυχία αυτής της συγκέντρωσης σήμανε και την αντίστροφη μέτρηση για το κλείσιμο των γραφείων τους.

Οι κάτοικοι της Λέσβου με τη μακρά δημοκρατική παράδοση στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν άφησαν να ευδοκιμήσει το κόμμα των νοσταλγών του Χίτλερ. Το αντιφασιστικό κίνημα της Λέσβου τόσο μέσω των κινήσεων που είχαν δημιουργηθεί στο παρελθόν όσο και μέσω του πρόσφατου Συντονισμού Σωματείων και Συλλογικοτήτων βασίστηκε στην αρχή της ενότητας στη δράση. Χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις με βασικές αρχές την πάλη κατά του φασισμού, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας αλλά και της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες.

Η επιτυχία αυτή του αντιφασιστικού κινήματος της Λέσβου έγκειται και στο ότι ήταν συνέχεια στο δρόμο. Δεν άφησε καμιά φασιστική πρόκληση να μείνει αναπάντητη και με τις δράσεις που έκανε προσπάθησε να ξεμπροστιάσει στα μάτια της τοπική κοινωνίας το ποιοι είναι οι Χρυσαυγίτες και ποιοι είναι οι πραγματικοί τους στόχοι. Με σκοπό η ατιμία τους να φθάσει παντού,  να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν πουθενά και να ντρέπονται που υπάρχουν.

Ο τόπος τους ξέρασε και κρύφτηκαν πάλι στα λαγούμια τους. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα ενεργοί πυρήνες μελών τους τόσο στη Μυτιλήνη όσο και στα χωριά του νησιού που με την πρώτη ευκαιρία θα δώσουν πάλι το παρών. Εκτός από αυτούς υπάρχουν και οι ιθύνοντες τους, οι οποίοι δεν δρουν δημόσια αλλά παρασκηνιακά και μάλιστα ορισμένοι είναι και μεγαλοδικηγόροι του νησιού. Τα γραφεία έκλεισαν αλλά κανένας εφησυχασμός δεν πρέπει να υπάρχει μέχρι την οριστική συντριβή τους. Μέχρι να θαφτούν εκεί που πραγματικά ανήκουν. Στον απόπατο της Ιστορίας!

 

*Ο Θράσος Αβραάμ είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα ΜΜΕ Λέσβου.