Επικαιρότητα

Η οικονομική συγκυρία στην Ελλάδα: Η πρόταση Λαπαβίτσα – Μαριόλη και η συνέχεια του πολιτικού και προγραμματικού διαλόγου

24/04/2017

Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση

Η πρόταση Λαπαβίτσα – Μαριόλη διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, όχι μόνο για να δρομολογηθεί ένας διάλογος, αλλά και για να προκύψει μια σημαντική προγραμματική εμβάθυνση της εκτός βουλής αντικαπιταλιστικής - αντιμνημονιακής και ριζοσπαστικής αριστεράς και μια σημαντική άμυνα απέναντι στις τρομοκρατικές επιθέσεις της μονόδρομης σκέψης των εγχώριων και ευρωπαϊκών κοινωνικών και πολιτικών ελίτ. 

Δεν θα μπορούσαμε να μη συμφωνήσουμε στην αναγκαιότητα της νομισματικής κυριαρχίας, στην έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ, αλλά και στην ανάγκη παύσης πληρωμών και την κρατικοποίηση του τραπεζικού τομέα. Θεωρούμε εύστοχη την τομεακή ανάλυση της ελληνικής οικονομίας καθώς και τα συμπεράσματα που αυτή καταλήγει, σε σχέση με το ποιοι τομείς είναι σε θέση να αναλάβουν αποτελεσματικά το ρόλο της ατμομηχανής στη συνολικότερη προσπάθεια απεξάρτησης από τις σκληρές ευρωπαϊκές πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης και λιτότητας και στην ειδικότερη προσπάθεια ανασύστασης του παραγωγικού ιστού σε αυτοδύναμη τροχιά. Συμφωνούμε επίσης με την αναγκαιότητα της υποκατάστασης εισαγωγών, ως μέθοδο αποσυμφόρησης των πιέσεων στο ισοζύγιο πληρωμών αλλά και αναβάθμισης του παραγωγικού ιστού.

Όμως τα οικονομικά – επιστημονικά ζητήματα που παραμένουν αναπάντητα στην πρόταση, όπως και αυτά με τα οποία δεν συμφωνούμε πολιτικά, είναι αρκετά και εκτιμάμε ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα από ένα συντροφικό και καλοπροαίρετο διάλογο, και με συλλογικές διαδικασίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα τα οποία θα προσεγγίσουμε καταρχήν μέσα από εσωτερικές διαδικασίες  και στη συνέχεια μέσα από έναν ευρύτερο δημόσιο διάλογο:

  • Αρκεί ένας κεϋνσιανισμός της ενεργού ζήτησης για να αντιμετωπιστούν τα σύγχρονα ζητήματα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού; Η μελέτη μιλά επίμονα για παραγωγικό μετασχηματισμό και όχι για κοινωνικό ή σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
  • Θα δοθεί απάντηση στο κλασικό ζήτημα της σχέσης παραγωγικές σχέσεων και παραγωγικών δυνάμεων; Η μελέτη απαντά με ευκολία θεωρώντας ότι στη σχέση αυτή η προτεραιότητα ανήκει στις παραγωγικές δυνάμεις. Ποια είναι η δική μας θέση;
  • Είναι η έκδοση εθνικού νομίσματος η αποκλειστική ή η κυρίαρχη μορφή νομισματικής κυριαρχίας; Ευσταθούν οι εκτιμήσεις της μελέτης για την υποτίμηση και τον πληθωρισμό;
  • Έχει εκτιμηθεί επαρκώς η επιθετικότητα του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου; Εφόσον μια χώρα αποφασίσει την αποχώρηση της από το ευρώ, θα μπορέσει να ακολουθήσει ανενόχλητη την αυτόνομη πορεία της; Τελικά το δίλημμα είναι ρήξη ή έξοδος;
  • Θα μπορέσουμε να φέρουμε εις πέρας μια ρήξη με την ευρωπαϊκή και εγχώρια ελίτ χωρίς αλλαγή καταναλωτικού προτύπου; Επαρκεί μια αναθέρμανση της ενεργού ζήτησης ή χρειάζεται και αλλαγή των εσωτερικών χαρακτηριστικών αυτής της ζήτησης; Τα αιτήματα της ριζοσπαστικής οικολογίας, της κοινωνικής οικονομίας ή του ρεύματος της αποανάπτυξης,  βοηθούν στον προγραμματικό αναπρο- σανατολισμό του αντικαπιταλιστικού και αντιμνημονιακού κινήματος; Η μελέτη πάντως δείχνει να τα παρακάμπτει σχετικά εύκολα.

Την αρχή της συζήτησης την έκανε η μελέτη. Σε μας εναπόκειται η συνέχιση της και η διασφάλιση των όρων της για ένα γόνιμο και προωθητικό αποτέλεσμα.