Η νεολαία

24/04/2017

Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση

Η σπουδάζουσα και εργαζόμενη (ή σε αναζήτηση εργασίας) νεολαία αποτελεί εξ ίσου θύμα των εφαρμοζόμενων πολιτικών, γι’ αυτό και δεν εξαιρείται από το γενικότερο αίσθημά θυμού και απογοήτευσης σε σχέση με την πολιτική. Σε μεγάλο βαθμό, η αποστασιοποίηση από τις διεκδικήσεις και την συλλογική ζωή, είναι απότοκο της ιστορικής κρίσης της αριστεράς τις τελευταίας δεκαετίες. Πέρα όμως απ’ αυτό, επειδή οι σημερινές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις και περικοπές στην παιδεία είναι μέρος ενός συνολικού καθεστώτος, οι μάχες που καλούνται να δώσουν οι φοιτητές έχουν πολύ δυσδιάκριτο ορίζοντα νίκης, σε αντίθεση με παλαιότερες,  όπως το άρθρο 16. Τέλος, πρέπει να δούμε και τις χρόνιες στρεβλώσεις της ίδιας της φοιτητικής αριστεράς ως αίτιο της αποχής του φοιτητικού σώματος από τις κινητοποιήσεις και τις συνελεύσεις. Ο αριστερός φοιτητικός συνδικαλισμός συχνά αναλώθηκε στη μαξιμαλιστική ρητορική, σε ενδοαριστερές κόντρες, σε κινήσεις «επαναστατικής γυμναστικής», χωρίς συνέπεια και τακτική. Αντίθετα υποβίβασε ή και αδιαφόρησε ολότελα για την σημασία καθημερινών προβλημάτων των φοιτητών και για μικρές μάχες που θα μπορούσαν να είναι νικηφόρες, αφήνοντας το πεδίο αυτό προνομιακό για συστημικές δυνάμεις που το διαχειρίζονται με πελατειακό τρόπο.

Συνειδητοποιώντας την πολυσύνθετη αυτή πραγματικότητα, η πανεπιστημιακή αριστερά μπορεί και πρέπει να αναθεωρήσει την προοπτική παρέμβασης της.